پرستاری عمومی وظایف عمومی پرستار با هدف کمک به مددجو / بیمار جهت حفظ، بازیابی و ارتقاء سطح سالمتی (جسمی، روانی، اجتماعی و معنوی) با دید جامع و جامعه نگر در تمامی سطوح مراقبتی مبتنی است بر: – رعایت اخلاق حرفه ای – رعایت منشور حقوق مددجو / بیمار – توجه به آموزه های دینی ، فرهنگی و معنوی – کاربرد فرآیند پرستاری و استانداردهای مراقبتی – برقراری ارتباط موثر حرفه ای و بین حرفه ای با تاکید بر فرهنگ کار گروهی تامین مراقبت های موثر، کارآمد و در دسترس آحاد جامعه – جلب اعتماد، اطمینان مددجو و خانواده ی وی و تامین ایمنی همه جانبه بیمار
پرستار یکی از اعضای مهم و کلیدی در تیم مراقبتهای بهداشتی و درمانی و دارای نقشهای چندگانهای از جمله نقش مراقبتی، حمایتی، درمانی، هماهنگی، مشورتی، مدیریتی، آموزشی و پژوهشی و در سیستمهای مراقبتی، درمانی و آموزشی. پرستار با مراقبت از تمامی افراد جامعه در سه سطح پیشگیری، درمان و توانبخشی ایفای نقش میکند.
پرستاری دارای تخصص های مختلفی است که در ذیل تعدادی از آن ها نام برده شده است:
پرستاری داخلی و جراحی
پرستاری اورژانس
پرستاری نظامی
پرستاری مراقبتهای ویژه
و غیره
پرستاری سالمندان (به انگلیسی: Geriatric nursing) یک تخصص در پرستاری است که به ارائه خدمات پرستاری به سالمندان و افراد پیر میپردازد.
عموماً سالمندی به بازه سنی بالای ۶۰ تا ۶۵ سال گفته میشود. این تغییر که با گذشت زمان حاصل میشود جنبههای مثبت و منفی زیادی دارد. امروزه در همه کشورها از جمله در ایران جمعیت سالمندی به صورت چشمگیری افزایش یافتهاست و به همین روی مراقبت از سالمند نیز اهمیت یافتهاست.
پرستاریِ کودک (به انگلیسی: pediatric nursing)، گرایشی است از رشتهی پرستاری، که میپردازد به پرستاریِ ویژهی کودکان و نوجوانان.